شبانِ من
يك عدد تي يا جارو يا هروسيله ي به عبارتي دراز وچند عدد مرغ و يه علي آقا كافيست تا پسرك ما جارو به دست و البته در آغوش ما دنبال اين مرغ هاي زبان بسته راه بيفتد وعبارت زيباي چوپانان محترم را كه از قرار گرفتن زبان بين دو لب وفشار هوا ايجاد ميشود(قابل نوشتن نيست خودتون امتحان كنيد)را سر دهد همين اتفاق خوشمزه كافيست تا ما را به اين نتيجه برساند كه پسرمان گوسفند نديده وگرنه چوپان قابليست... اين فن آقازاده جا افتاده بود كه الحمدلله به ليست شغل هاي مورد نظر اضافه شد... ------------------------------------------ چوپاني شغل شريفيست، شغل انبياست.... ...